Przedstawiciele Zrzeszenia Rybaków Morskich wraz z pracownikami Stacji Morskiej IOUG w obecności przedstawiciela Departamentu Ochrony Przyrody Ministerstwa Środowiska odbyli w dniu 11 grudnia 2009r. spotkanie w sprawie wyjaśnienia spornych kwestii dotyczących sposobu badań obecności morświnów na Zatoce Puckiej, które helska placówka realizuje w ramach projektu „Czynna ochrona morświnów przed przyłowem”. Sprawę zainicjowało pismo Prezesa Zrzeszenia Rybaków Morskich, który w pierwszych dniach listopada br. w imieniu części rybaków z Półwyspu Helskiego wystąpił do helskiej placówki z żądaniem demontażu urządzeń badawczych służących hydroakustycznej rejestracji obecności morświnów u wejścia do Zatoki Puckiej. W odpowiedzi Stacja Morska opisała sposób w jaki ustalono i konsultowano via Urząd Morski z użytkownikami Zatoki Puckiej miejsca dla aparatury i czemu służą prowadzone badania.
Rybacy i pracownicy Stacji Morskiej w czasie spotkania na sali seminaryjnej.
Uczestnicy spotkania wymienili poglądy na temat sposobu wyznaczenia miejsc posadowienia aparatury badawczej, systemów kotwiczenia pław sygnalizacyjnych, konfliktu przestrzennego z wystawianymi sieciami tj. głównie wontonami trociowo-łososiowymi – przypowierzchniowymi sieciami skrzelowymi dryfującymi wokół punktu zakotwiczenia. Dyskutowano nad sposobami zoptymalizowania wzajemnych potrzeb i oczekiwań w czynnościach wykonywanych na akwenie, będącym miejscem badań i połowów jednocześnie. Pracownicy Stacji Morskiej zaznajomili rybaków z rocznymi danymi dotyczącymi obserwacji na temat ilości i miejsc wystawianych narzędzi połowowych, wskazując na możliwość pojawienia się przestrzennego konfliktu z innymi użytkownikami akwenu. Rybacy natomiast udzielili szczegółowych informacji jak wygląda ich strategia prowadzenia połowów, sposoby wystawiania sieci i zachowania się wontonów na łowisku.
Rybacy zostali także poinformowani o czynnikach, które w obecnej sytuacji powodują niemożność zmiany miejsc posadowienia pław wyznaczających lokalizację hydroakustycznej aparatury. Przypomniano, że pozycja linii POD-ów jest wynikiem wielostronnych ustaleń dokonanych pod egidą Urzędu Morskiego z użytkownikami akwenu. Ponadto standardy badawcze nie pozwalają zmienić metodyki badań w trakcie ich wykonywania. Ważnym powodem jest także to, że sugerowane przesunięcie linii POD-ów na południowy-wschód powiększyłoby wydatki finansowe projektu, gdyż potrzebna byłaby większa ilość POD-ów, a ich kotwiczenie na większych głębokościach spowodowałoby wzrost kosztów obsługi. Pokrycie tych wydatków z budżetu realizowanego projektu jest niemożliwe.
Pracownicy Stacji Morskiej zaapelowali do obecnych na spotkaniu członków Zrzeszenia Rybaków Morskich, aby ci przekazali innym rybakom łowiącym w okolicy pław i POD-ów apel Stacji o nienaruszanie sprzętu badawczego.
Używane wcześniej konstrukcje, oparte o materiały głównie wykonane ze stali są stopniowo zastępowane nowymi z zastosowaniem bardziej trwałych tworzyw sztucznych. Poszukiwanie nowych technologii oznaczeń wynika z konieczności eliminacji wszelkich przyczyn ich ginięcia – zarówno w wyniku destrukcyjnej ingerencji człowieka jak i czynników naturalnych – fale sztormowe, kra lodowa czy obniżające pływalność organizmy poroślowe.
Dwa typy pław stosowanych przez Stację Morską na Zatoce Puckiej.
Stosowane przez Stację Morską oznaczenia miejsc wystawianego sprzętu badawczego spełniają wszelkie wymagania nawigacyjne. Każda z pław zawiera napis Uniwersytet Gdański, numer info-telefonu dla znalazcy (601 88 99 40) oraz numer własny. Są pomalowane na żółto, u szczytu pławy mają zamontowany żółty krzyżak, posiadający znaczniki odblaskowe i ekran radarowy. Kotwiczone są na odpowiednich betonowych obciążnikach.