W niemieckim Ministerstwie Żywności, Rolnictwa i Ochrony Konsumentów w dniu 13.10.2011 roku odbyło się spotkanie, które miało na celu zaprezentowanie propozycji wyborów sposobów prowadzenia połowów rybackich na obszarach Natura 2000 w niemieckiej Strefie Wyłączności Ekonomicznej na Morzu Północnym i Morzu Bałtyckim. Zadecydowano o konieczności zredukowania przypadkowego przyłowu nurkujących ptaków oraz morskich ssaków (szczególnie morświnów), a także eliminacji oddziaływania narzędzi połowowych na wypłycone siedliska morskiego dna.

Strona niemiecka postanowiła skonfrontować swoje zamierzenia z opiniami reprezentantów poszczególnych krajów (Danii, Belgii, Holandii, Polski, Szwecji i Wielkiej Brytanii), administracji unijnej (Dyrektoriatów ds. Morza i ds. Środowiska) oraz organizacji, których zarządzanie rybołówstwem w kontekście ochrony morskiej przyrody dotyczy lub interesuje z racji prowadzonej działalności (Międzynarodowej Rady Badań Morza – ICES, doradczych gremiów rybackich obu mórz – NSRAC i BSRAC, a także pro-przyrodniczej organizacji społecznej pn. Koalicja Czystego Bałtyku – (CCB).

Dyskusję poprzedziło wizualne zaprezentowanie materiału będącego obiektem wymiany poglądów. Dokonali tego reprezentanci sektora rybołówstwa – Johann Heinrich von Thünen Institute (vTI) i ochrony przyrody – Federal Agency for Nature Conservation (BfN).

Podkreślono, że proponowane środki ze strony sektora ochrony środowiska są efektem prac i spotkań zrealizowanych w ramach wieloletniego programu EMPAS. W ślad wypracowanych w tym projekcie wniosków w odniesieniu do ochrony morświnów BfN uważa za zasadne wprowadzenie całorocznych lub okresowych zakazów stosowania sieci skrzelowych. Inny pogląd wyraża sektor rybołówstwa, w którego imieniu specjaliści z vTI optują za pozostawieniem możliwości łowienia tymi sieciami, ale z obowiązkiem stosowania akustycznych odstraszaczy (pingerów) bez względu na wielkość jednostki połowowej. Tego sposobu jednak nie podzielają eksperci z BfN. Uważają oni, że płoszenie tych zwierząt w rejonie dedykowanym ich ochronie w ogóle nie powinno mieć zastosowania. Ponadto pingery nie redukują przyłowu nurkujących ptaków, co na niektórych obszarach Natura 2000 (np. w niemieckiej części obszaru Natura 2000 na Zatoce Pomorskiej) może mieć decydujące znaczenie przy ostatecznym wyborze sposobu ochrony obu narażonych grup gatunków – morskich ssaków i ptaków.

Szczególnie istotne dla polskich rybaków może być przyjęcie stosownego rozwiązania w odniesieniu do obszarów Natura 2000 łowisk na Zatoce Pomorskiej (np. na Ławicy Odrzanej), które są użytkowane także przez stosujące stawne sieci skrzelowe polskie jednostki połowowe.

W nadchodzącym roku niemiecka administracja rządowa podejmie ostateczne decyzje regulujące powyższe kwestie i wprowadzi je do swojego prawa.

Otwartą sprawą są regulacje w stosunku do obszarów Natura 2000 leżących w granicach niemieckich wód terytorialnych. Te leżą w kompetencji administracji nadmorskich landów. Mogą one być inne, ale też muszą być zgodne z zapisami Dyrektywy Ptasiej i Siedliskowej oraz regulacjami Wspólnotowej Polityki Rybackiej UE.

KES

Obszar chronionej przyrody w niemieckiej części Morza Bałtyckiego i Cieśnin Duńskich